Op 13 juli 2013 heeft Viva’s Limburgia voor een unieke prestatie gezorgd door op de baan van Hoofddorp de vijftiende kortebaan-winst in zijn loopbaan te behalen. De Kaliman-zoon nam daarmee het stokje over van Mr Postman, die tijdens zijn glansrijke loopbaan al tot veertien zeges kwam en daarmee lange tijd aan kop ging in de recente geschiedenis. Waarbij moet worden gezegd dat Viva's mede geholpen is door de reglementswijziging in 2011, waardoor paarden met hoge winsommen aan het begin van het seizoen een voordeel krijgen in de vorm van een aantal meters ontheffing bij de start. Deze kansen heeft Mr Postman nooit gekregen.
(naschrift: Op 5 augustus 2014 behaalde Viva’s Limburgia zelfs zijn 16e zege in Nootdorp, gereden door Manon Pools)
Zover bekend wonnen slechts drie paarden vaker dan de beresterke ruin van eigenaar Karel Gerrits, te weten Allouez (48 overwinningen), O Marijke (24) en Wala (19). Paarden uit een ver verleden. Met zijn palmares mag Viva’s Limburgia met recht een levende legende worden genoemd.
Viva’s Limburgia staat anno 2013 met een winsom van bijna 43 mille op de tweede plaats bij de meestwinnende kortebaners ooit, achter Mr Postman, die 50.585 Euro op zijn teller heeft staan. Zal hij in dit klassement ook nog de koppositie bereiken?
Langebaan
Op de langebaan had de Duits geregistreerde Viva's Limburgia wel succes gehad, zonder tot grote hoogte te zijn gekomen. Met zijn 3 overwinningen uit 36 starts, zijn record van 1.15,9 en winsom van 7.500 Euro kun je spreken een middenklasser.
Kortebaan
Het succesverhaal begon in 2008. De toen vijfjarige Duitse ruin, die inmiddels in Nederland was geïmporteerd, kwam op stal bij Aad Pools en zijn dochter Manon werd zijn vaste pikeur. Eén van de meest succesvolle duo’s ooit op de kortebaan zag het levenslicht. Het was direct vijf keer op rij raak. De combinatie won weliswaar na een bijloting in Sassenheim, maar etaleerde zijn grote klasse vervolgens in Egmond aan den Hoef, Stompwijk en Voorschoten. In Beverwijk werd Viva’s Limburgia uitgeschakeld tijdens de derde omloop, maar het bijloten stelde hem opnieuw in staat om toe te slaan.
Bewondering
Wanneer de familie Pools tijdens een interview voor het Kortebaanjaarboek van 2008 terugkijkt op zijn eerste seizoen op de kortebaan oogst de ruin vooral bewondering. Manon: “Hij won in de blubber van Stompwijk, in de bochten van Egmond aan den Hoef en in de hitte van Voorschoten. Dan weet je dat het een echte is.” Aad: “Je ziet hem nooit blazen. Naarmate de koers vordert, des te beter hij wordt. Hij moet alleen de eerste twee omlopen doorkomen. Bij de start maakt hij vaak een huppel. Helaas zet hij deze wel eens door wanneer hij voorbij de lampen gelopen is.”
Toch leek er na zijn vijf opeenvolgende overwinningen, iets wat de afgelopen twintig jaar geen enkele kortebaner lukte, de klad in te komen. Na twee mislukte deelnames in Noordwijk en Heemskerk vloog hij in Hillegom echter weer als vanouds over de baan en won. In Enkhuizen startte hij voor het eerst met een starthandicap, maar dat bleek geen enkel beletsel op weg naar nummer zeven. Medefinalist John de Leeuw, met Winsome Bo Bo de beste vierjarige van dat jaar voor zijn sulky, stond erbij en keek ernaar. “Tijdens de eerste rit van de finale was ik super weg. Maar dan snelt hij er zomaar langs en is niet bij te houden. Het lijkt misschien niet zo hard te gaan, maar Viva’s Limburgia pakt met elke stap zo enorm veel bodem, ongekend.”
Manon Kampioen
Mede door zijn ongekende aantal van zeven kortebaanoverwinningen in één seizoen bezorgde hij Manon Pools het kampioenschap bij de pikeurs. Een unicum; nooit eerder liet een vrouw zich tot kortebaankampioen kronen. Ondanks zijn zeven zeges werd Viva’s Limburgia niet het "Kortebaanpaard 2008"; die eer ging naar stalgenoot Apella Cane.
Opstartproblemen
Een jaar later kende Viva’s Limburgia opstartproblemen. Pas tijdens zijn vijfde start van het seizoen was het in Voorschoten raak. Daarna volgde een zwaar bevochten zege in Beverwijk, waarna hij ook opnieuw zegevierde in Enkhuizen.
Rijderswisseling
Door het overschrijden van de volgende winsomgrens, moest Manon Pools afstand doen van haar plaats. Dat viel haar zwaar. “Het is een bijzonder paard om te rijden. Dat ik mijn plek nu af moet staan, doet pijn. Maar alle mooie momenten die ik met Viva’s heb beleefd, neemt niemand mij meer af.”
Leerlingpikeur Josette Pools had in eerste instantie moeite met de nauwelijks te temmen dadendrang van Viva’s Limburgia. Tijdens het seizoen van 2010 werd ze weliswaar tweede tijdens het Nederlands kampioenschap in Venhuizen, in Noordwijk en in Lisse, maar winnen was telkens net te hoog gegrepen.
Maniakaal
Voor het kortebaanseizoen van 2011 voerde de Kortebaanbond enkele wijzigingen in het reglement door, zodat Manon Pools tijdens de seizoenouverture in Assendelft weer achter hem mocht plaatsnemen. Ze bereidde zich bijna maniakaal voor, bekeek beelden van eerdere kortebanen met hem, en versloeg angstaanjagend sterke toppers zoals Walkover en Le Dream op weg naar de zege, nummer 11. Ze probeerde het daarna twee keer met hem met een starthandicap van tien meter, maar dat was zelfs voor deze klasbak te hoog gegrepen. Zus Josette nam de leidsels over en dat leverde direct weer een zege op, nu in Egmond aan den Hoef.
Twee zeges in 2012
Vorig jaar herhaalden de gezusters dit huzarenstukje. Manon pakte overtuigend de zege in Venhuizen, waarna Josette in zijn daaropvolgende start won in Sassenheim.
Een zege in 2013
Ook dit seizoen ligt een zelfde scenario in het verschiet. Manon mocht immers met Viva’s Limburgia starten vanaf 280 of 305 meter (dus 5 meter voorgift) zolang hij in 2013 nog geen 1.500 euro had verdiend. Op 13 juli 2013 Hoofddorp reed Manon haar lievelingspaard naar zijn 15e zege. Dat was voor de laatste keer in dat jaar, omdat de tienjarige spurter inmiddels zoveel had verdiend dat hij weer extra meters moest maken. Vandaar dat hij de rest van het seizoen 2013 door haar zus Josette (= leerlingpikeur) is gereden.
De zestiende in 2014
In 2014 weer met ontheffing gereden door Manon behaalde de inmiddels 11-jarige Viva’s Limburgia in Nootdorp zijn 16e zege. Hij had in dit jaar nog niet zijn befaamde eind-jump laten zien en deze zege kwam voor veel wedders als een verrassing. "Hij moet zijn dag hebben", zei Manon. Toch presteerde de oude crack het weer. Hoe lang gaat dit paard nog door?
2015 en 2016
In de jaren hierna heeft Viva's Limburgia geen kortebaan meer kunnen winnen. De familie Pools heeft nog wel enkele pogingen gedaan om hem weer op zijn oude niveau te krijgen (zie hieronder), maar meer dan enkele plaatsgelden zat er niet meer in.
Bovenstaande tekst (voor het grootste deel)
met dank aan Mathieu en/of Benjamin Hilgersom
Kijk ook eens op: www.kortebaandraverijen.nl
De vijftien zeges van Viva’s Limburgia op een rij:
| nr. |
jaar |
plaats |
rijd(st)er |
| 1 |
2008 |
Sassenheim |
Manon Pools |
| 2 |
2008 |
Egmond |
Manon |
| 3 |
2008 |
Stompwijk |
Manon |
| 4 |
2008 |
Voorschoten |
Manon |
| 5 |
2008 |
Beverwijk |
Manon |
| 6 |
2008 |
Hillegom |
Manon |
| 7 |
2008 |
Enkhuizen |
Manon |
| 8 |
2009 |
Voorschoten |
Manon |
| 9 |
2009 |
Beverwijk |
Manon |
| 10 |
2009 |
Enkhuizen |
Manon |
| 11 |
2011 |
Assendelft |
Manon |
| 12 |
2011 |
Egmond |
Josette Pools |
| 13 |
2012 |
Venhuizen |
Manon |
| 14 |
2012 |
Sassenheim |
Josette |
| 15 |
2013 |
Hoofddorp |
Manon |
| 16 |
2014 |
Nootdorp |
Manon |
Viva's Limburgia op de weg terug?
door Matthieu Hilgersom
op www.kortebaandraverijen.nl (click hier)
woensdag 10 juni 2015 10:17
Viva’s Limburgia werkt in alle rust toe naar zijn rentree. De zestienvoudig kortebaanwinnaar werd vorig jaar getroffen door een even zeldzame als ernstige oogaandoening waardoor het einde van zijn actieve loopbaan nabij leek. De legendarische sprinter herstelt echter wonderbaarlijk goed van een zware operatie. Volgens Manon Pools, die zelf veertien keer won met de inmiddels twaalfjarige ruin, is een terugkeer op de Nederlandse straten zelfs een reële optie. “Maar niet ten koste van alles.”
Wat begon als een klein vlekje in het oog, niet eens zonder lampje waar te nemen, bleek de uiterst zeldzame aandoening ‘pigmentary keratouveitis’. De meest succesvolle kortebaner van de afgelopen decennia werd langzaam blind aan zijn linkeroog, iets wat Manon Pools niet direct doorhad. “In juli vorig jaar ontdekte ik het bij toeval. Hij was schrikkerig wanneer ik hem vanaf zijn linkerkant passeerde. Dat had hij anders nooit. In zijn oog zat toen iets wat op een kleine beschadiging leek, maar hij had er eigenlijk geen last van.”
Ondanks de beginnende klachten wist de Duitse ruin, al sinds 2008 op de kortebaan actief en met een kleine 47 mille de meeste winnende sprinter van de nog actieve kortebaanpaarden, met Pools op de sulky te winnen in Nootdorp. Het eerst zo kleine vlekje werd in de maanden erna echter groter en er kwam een waas over zijn oog. In november besloot Pools, zelf dierenarts met als specialisme paarden, dat het zo niet langer kon en ze bezocht met Viva’s Limburgia een specialist in Utrecht. “Toen het geen onschuldige beschadiging bleek te zijn, ben ik gestart met een therapie passende bij deze klacht. Toen deze niet aansloeg, zijn we direct met hem naar Utrecht gegaan. Nadat ze hem daar lokaal aan zijn oog hadden behandeld, zijn wij doorgegaan met het om de twee uur druppelen van zijn oog. Dat leek in eerste instantie te helpen, maar toen wij het gebruik van de druppels afbouwden, kwamen de klachten terug.” Het noopte de familie Pools tot een ingrijpende beslissing. “De prognose zag er niet best uit. Volgens de specialist had hij er pijn van en er bestond een kans dat de ziekte oversloeg naar zijn goede oog. De enige optie was hem te opereren en zijn zieke oog te verwijderen.”
Spannend
Viva’s Limburgia gaat dus voortaan door het leven met een oogimplantaat waarover zijn oogleden zijn dichtgemaakt. Ondanks de zware ingreep lijkt de succesvolle sprinter geen hinder te ondervinden van zijn nieuwe aangezicht. “De eerste weken na de operatie waren zwaar. Door de ingreep en de narcose had hij een flinke jas uitgedaan. Nadat ik hem twee weken aan de hand liet stappen, ging hij alweer voor de kar. Dat was een spannend moment, maar hij deed het geweldig. We hebben het starten met andere paarden geoefend, maar het lijkt hem niets uit te maken dat hij zijn tegenstander bij het draaien rechtsom niet ziet.”
Het gaat dusdanig goed met de ruin, dat hij wordt toegewerkt naar een rentree op de kortebaan. “Wanneer ik met hem werk, is het echt genieten geblazen. Hij voelt nog steeds goed, maar hij is er nog niet. Pas wanneer hij conditioneel weer op zijn oude niveau zit, is starten op de kortebaan een optie. Het kriebelt nog steeds, maar wanneer we twijfelen, doen we het niet. We mikken op een terugkeer halverwege augustus, wellicht iets later. We willen het heel graag, maar niet ten koste van alles. En mocht het niet lukken, dan nemen we hem nog één keer mee om afscheid te nemen. Eén ding weet ik zeker: hij gaat nooit meer bij ons weg.”
Viva's Limburgia terug in de koers
Viva's werkte thuis goed bij proefstarts links- en rechtsom en hij werd op 3 september 2015 werd ingeschreven in Heemskerk. Na verlies in de derde omloop tegen Donate Groenhof werd de 12-jarige ruin bijgeloot voor de laatste vier. Hij werd opnieuw geklopt door de latere winnares Donate Groenhof, en moest toen tegen Zenito Hanover om drie en vier stijden. Hij won de eerste rit, was slecht weg in de tweede, die Manon liet lopen. In de kamprit was Zenito net iets sterker. Viva's werd dus vierde. De familie Pools was verheugd, dat hun oogappel toch weer terug was op het eerste plan.
In 2016 liep Viva's nog eenmaal, en wel in Sassenheim, waar hij een 5e plaats bereikte.
In 2017 liep Viva's nog tweemaal, en wel in Vroomshoop (5e) en Sassenheim (4e).
Daarna heeft de familie Pools het mooi gevonden en kreeg de ruin een mooie oude dag op hun terrein.
Het afscheid van een fenomeen
Hieronder een artikel van de gebr. Hilgerson uit de Kortebaan-special
van het blad Draf&Rensport nr. 17 van 26 april 2018.
Na 10 jaar met 85 deelnames, 21 finales, 16 overwinningen en dik 47 mille aan prijzengeld zit het erop. Viva's Limburgia neemt zaterdag 5 mei 2018 officieel afscheid van de kortebaan en gaat genieten van een welverdiend pensioen. Daarmee komt een einde aan de successtory van Manon Pools en haar Viva's Limburgia; een verhaal dat zich laat lezen als een sprookje.
Zelden kende de kortebaan zo'n succesvol duo als Manon Pools en Viva's Limburgia. Samen wonnen ze veertien kortebanen; een ongekend hoog aantal. Voor de laatste combinatie, die samen zo succesvol was, moeten we terug naar de begin jaren '60. Destijds wonnen Jan van Leeuwen jr. en Wala met elkaar vijftien kortebanen. Het is amper voor te stellen, maar toen Wala op de kortebaan de lakens uitdeelde, moest vader Aad Pools zijn eerste koers nog rijden. In zijn eerste seizoen in 2008 won Viva's Limburgia zeven kortebanen. Daarmee was de destijds vijfjarige ruin de eerste sinds Ronny Zora (acht overwinningen in 1958) die dat aantal zeges
behaalde in één seizoen. In totaal won hij zestien kortebanen; twee meer dan Mr Postman, de in 2004 gekozen 'Kortebaner
van de eeuw'. Waar Viva's Limburgia liep, sneuvelden records.
Alle reden dus voor een bezoekje aan Manon Pools, die sinds enkele maanden haar intrek heeft genomen in een prachtig nieuw huis, net buiten Heemskerk. Daar woont ze met haar twee grote liefdes: vriend Nick en Viva's Limburgia. Achter het huis heeft de zestienvoudig kortebaanwinnaar een ruime, super-de-luxe bak ter beschikking om zich volledig te ontspannen. Het rijpaard van een vriendin van Manon houdt hem gezelschap. Een grote aanwezige schuur is omgebouwd tot een stal met drie boxen. De box op de hoek is voor Viva's, zodat Manon hem vanaf haar balkon nog net kan zien staan. Wanneer ze er met Viva's op uit trekt, is het slechts tien minuten tot de duinen en het strand. Tijdens de rondleiding deelt Manon en passant mee dat ze al enkele dressuurlessen heeft gevolgd met de kortebaankampioen. Dat is even wennen, zo'n krachtpatser die zich ineens bezig houdt met allerlei moeilijke stapjes en ingewikkelde looplijnen. Alsof Rico Verhoeven zich heeft aangemeld bij de plaatselijke balletschool.
Boven: Viva's Limburgia en Manon Pools thuis in Heemskerk.
Speels gemak
Vader Aad is ook aangeschoven om nog een keer terug te kijken op de glanzende carriere van een van de beste kortebaners die er ooit in Nederland heeft rondgelopen. "Ik heb hem als driejarige `aangereden' en won op de langebaan zijn eerste koers met
hem. Ik gaf direct aan dat ik later met hem wilde kortebanen. Maar na een terugval namen zijn eigenaren hem mee naar huis
om op rust te zetten. Het was uiteindelijk Josette die eigenaar Karel Gerrits overhaalde om het op de kortebaan te proberen:' Op
26 april 2008 maakte Viva's Limburgia zijn debuut op de kortebaan. Niet met Aad of Manon, maar met Wim van der Mespel op de sulky. Hij won die dag niet, maar zijn talent voor het sprintwerk had hij duidelijk aangetoond. Aad: "Pas enkele dagen voor de kortebaan van Sassenheim kregen wij hem op stal. Ik zou die dag andere paarden rijden, dus kreeg Manon de kans."
De rest van het verhaal is geschiedenis. Viva's Limburgia won en bleef winnen. Kwam de overwinning in Sassenheim nog
enigszins gelukkig tot stand (Viva's Limburgia werd na de derde omloop bijgeloot), in de koersen die daarop volgden
declasseerde hij zijn tegenstanders met speels gemak. Typerend is de foto die is terug te vinden in het Kortebaanjaarboek
van 2008. Viva's Limburgia vliegt door de finish van Egmond aan den Hoef, terwijl Neeroson, toch ook een snelheidsduivel uit
de stal van Cees Hetteling, slechts in de verte is waar te nemen.
We vragen Aad en Marion naar hun meest memorabele moment met Viva's Limburgia. Voor Aad geen gemakkelijke vraag, hij kwam immers, op de kortebaan geen enkele keer met de ruin in actie. Toch heeft hij direct een antwoord paraat. "De finale van Heemskerk in 2012. Josette reed met Viva's en ik met Blackpearl Trans R, Viva's kwam ons vlak na de start al voorbij en destijds was het simpel: als Viva's je voorbij was, haalde je hem nooit meer in. Wat Blackpearl toen liet zien, heb ik nog nooit meegemaakt. Ze wist Viva's Limburgia gewoon nog te kloppen! Dat is met voorsprong de snelste rit die ik ooit heb gereden op de kortebaan."
Manon moet iets dieper graven. "De finale van Enkhuizen in 2009. Wanneer ik zou winnen, passeerde hij de winsomgrens en kwam hij op tien meter te staan. Toen waren de reglementen nog niet zoals ze nu zijn. Nadat ik had gewonnen, wist ik niet beter dan dat ik hem kwijt was. Toen kreeg ik het wel even te kwaad."
Cirkel rond
En dan draait Marion plotseling de rollen om. "En jullie? Wat is jullie favoriete moment met Viva's Limburgia?" Oei, daar
is even niet op gerekend. Honderden ritten schieten door ons hoofd, tientallen locaties, zestien huldigingen. "Enkhuizen in 2008"; is ons antwoord. "De eerste keer dat hij met een starthandicap liep en Winsome Bo Bo, de beste vierjarige van dat seizoen, tijdens de finale, ondanks een starthandicap van tien meter, voorbij liep alsof hij met bestond."
Aad moet lachen. "Klopt, dat was een prachtige overwinning! Een week eerder won hij in Hillegom de finale van Seth met John Dekker. Na afloop zeiden ze tegen John dat hij nu toch blij moet zijn met de starthandicap die Viva's door deze zege had opgelopen. Daar moest John om lachen. "Als hij blijft lopen zoals vandaag maakt dat niets uit", zei hij. "Al krijgt hij er tien meter bij, je kunt toch niet van hem winnen: Een mooi compliment."
Hoewel hij in Assendelft officieel afscheid neemt, was de loopbaan van Viva's Limburgia vorig jaar na de kortebaan van Sassenheim al ten einde gekomen. "Na die koers was hij een dag later meer vermoeid dan anders. Dat had hij eigenlijk nooit", vertelt Aad. Manon vult aan: "Hij werd die middag vierde en had zich nog heel goed kunnen meten met de top van Nederland.
Op dat moment realiseerden wij ons dat nog niet, maar alles bij elkaar was die koers in Sassenheim een heel mooi einde." En zo
is de cirkel rond. Viva's Limburgia liep zijn laatste kortebaan op het parkoers waar hij ooit zijn eerste kortebaan won en neemt
zaterdag 5 mei in Assendelft officieel afscheid op de baan waar hij tien jaar geleden debuteerde.
Een afscheid waar Manon tegenop ziet. "Ik heb heel veel te danken aan Viva's. Ik won in 2008 ook kortebanen met andere paarden, maar het was vooral dankzij hem dat ik het kampioenschap bij de pikeurs won. Daarnaast ben ik iedereen dankbaar die ons de afgelopen jaren heeft geholpen. Dankzij hen heb ik tien jaar van hem mogen genieten."
Boven: Viva's Limburgia en Manon Pools in actie.
De Erelijst van Viva's Limburgia
Emotioneel afscheid Viva's Limburgia
Assendelft, 5 mei 2018
Tijdens de kortebaandraverij in Assendelft werd er een speciaal moment ingelast om op gepaste wijze afscheid te nemen van Viva's Limburgia, de ruin van Aad Pools, die maar liefst zestien kortebanen won. Met name Manon Pools boekte samen met Viva's Limburgia vele successen. Zij nam het woord tussen de eerste en de tweede omloop. „Ik heb ruim driehonderd wedstrijden met Viva's
Limburgia mogen rijden. Terugkijkend op een fantastische tijd wil ik iedereen, die aan de successen heeft bijgedragen,
enorm bedanken. Viva's Limburgia gaat bij ons op het erf genieten van zijn welverdiende pensioen."
Nadat de zicht- en hoorbaar geëmotioneerde Pools haar praatje had beëindigd,
liep ze samen met de ruin onder luid applaus van de aanwezigen een ereronde
door de Assendelftse Dorpsstraat.
Boven: Afscheidsceremonie van Viva's Limburgia op 5 mei 2018:
tussen de 1e en 2e omloop in Assendelft loopt Josette Pools een
ereronde met haar lievelingspaard. Vader Aad kijkt toe.
Boven: Ook Manon (links) liep natuurlijk mee bij de Afscheidsceremonie
van Viva's Limburgia op 5 mei 2018 in Assendelft.
Foto's van deze crack:
Boven: Viva's Limburgia in Beverwijk.
Boven: Viva's Limburgia en Manon Pools, een ijzersterke combinatie.
Boven: Viva's Limburgia wint in 2008 zijn tweede kortebaan
op het bochtige parcours van Egmond a/d Hoef.
Boven: Viva's Limburgia wint weer eens.
Boven: Viva's Limburgia wint in ???.
Boven: Viva's Limburgia wint met een straat.
Baanspeaker Martin de Waal kijkt vanaf
grote hoogte toe.
Boven: Viva's Limburgia wint weer.
Boven: Hier gaat Viva's Limurgia van start met Manon Pools (rechts)
op een mooie zomermiddag in Stompwijk.
Boven: Viva's Limburgia wint in 2008 in de prut van Stompwijk.
Boven: Viva's Limburgia maakt reclame voor
de kortebaan-website.
Boven: Viva's Limburgia wordt in 2009 gehuldigd in Enkhuizen,
en Manon ook.
Boven: Hier worden Viva's Limburgia en Manon gehuldigd
in Beverwijk, in aanwezigheid van de blije vertegenwoordigers
van eigenaar Gerrits Recycling. Ook Josette (links) deelt in de
vreugde.
Boven: Viva's Limburgia wint alweer.
Boven: Viva's Limburgia wint zijn 15e kortebaan,
en wel
in Hoofddorp op 13 juli 2013.
(foto's Mariel Beghijn)
Boven: Viva's Limburgia gezien door een groothoeklens
in Hoofddorp 2013.
Boven: Viva's Limburgia wint zijn rit in Hoofddorp 2013.
Boven: Viva's Limburgia bij de huldiging in Hoofddorp 2013
samen met Manon, Josette en Aad Pools.
Boven: Viva's Limburgia loopt een ereronde met zijn vaste rijdsters
Manon (in pikeurspak) en Josette.
Boven: Viva's Limburgia op weg naar een ritzege in Beverwijk.
Boven: Viva's Limburgia in 2014 met de 3 generaties Pools,
waarbij de dochter van Josette, Bibi op het paard.
Deze foto van Kees Blokker stond in het Noord-Hollands Dagblad.
Boven: Viva's Limburgia op weg naar zijn 16e zege
en dat deed hij in Nootdorp in 2014.
Boven: Viva's Limburgia en Manon zijn gehuldigd
en haar zus en ouders delen in de vreugde.
Zij hebben de ruin in eigendom gekregen.
Boven: Viva Viva's Limburgia.
Boven: Viva's Limburgia in Heemskerk 3 sept. 2015,
waar hij vierde werd. (foto NHD)
(Foto's: met dank aan o.a. www.huybers.com en www.MBFotos.nl)
